8.0

Review: Mafia: The Old Country

Mafia: The Old Country is een meeslepende terugkeer naar de roots van de maffiafranchise, en biedt een diepgaande, filmische ervaring die zich afspeelt in het zonovergoten Sicilië van het begin van de twintigste eeuw. Ontwikkelaar Hangar 13 heeft gekozen voor een narratief dat zich losmaakt van de Amerikaanse setting van eerdere delen, en duikt in de oorsprong van de Cosa Nostra. Het resultaat is een game die niet alleen visueel en auditief indrukwekkend is, maar ook een verhaal vertelt dat, hoewel klassiek van opzet, weet te boeien door zijn uitvoering.

Verhaal en Setting: Een Siciliaanse tragedie

Het verhaal begint in 1904, in een zwavelmijn aan de voet van de imposante Etna. Spelers kruipen in de huid van Enzo Favara, een jonge mijnwerker die worstelt met de schuldenlast van zijn familie aan de beruchte Spadaro-clan. Wat begint als een persoonlijke strijd om te overleven, ontwikkelt zich tot een epische saga van eer, verraad, macht en familiebanden.

De setting is een van de sterkste troeven van de game. Sicilië wordt niet alleen als decor gebruikt, maar als levend, ademend onderdeel van het verhaal. Van stoffige dorpspleinen tot lavendelvelden en bergweggetjes: elk element draagt bij aan de sfeer. De culturele details zoals dialecten, gebruiken, en sociale structuren zijn met zorg uitgewerkt en geven het verhaal een authentiek karakter.

Hoewel het narratief zelf niet revolutionair is en sommige plotwendingen voorspelbaar zijn voor doorgewinterde maffiafans, weet de game dankzij sterke personages en overtuigende voice-acting toch te raken. De rivaliteit tussen Don Spadaro en Don Torrisi vormt de kern van het conflict, en Enzo’s groei van eenvoudige arbeider tot invloedrijke pion in de onderwereld is meeslepend uitgewerkt.

Gameplay en Structuur: Verhaal boven vrijheid

Mafia: The Old Country kiest bewust voor een lineaire structuur, in tegenstelling tot het open wereld-concept van Mafia 3. Spelers volgen een vaste route, zonder zijmissies of vrije verkenning. Deze keuze werkt uitstekend voor de narratieve opbouw: elk hoofdstuk voelt als een scène uit een film, met duidelijke spanningsbogen en karakterontwikkeling.

De eerste uren van de game zijn traag en introspectief. Je leert Enzo kennen, zijn omgeving, en de sociale dynamiek van het Siciliaanse dorpsleven. Pas wanneer hij hogerop komt in de maffia-organisatie, neemt de actie toe. Gevechten, infiltraties en confrontaties worden dan spannender en dynamischer.

Toch kan de beperkte vrijheid voor sommige spelers als een nadeel aanvoelen. Er is weinig ruimte voor exploratie of persoonlijke keuzes. De game vertrouwt volledig op zijn verhaal, en dat moet je als speler accepteren om er ten volle van te genieten.

Visuele Presentatie: Een schilderachtig Sicilië

Grafisch is The Old Country een parel. De game weet Sicilië tot leven te brengen met een verbluffende aandacht voor detail. De belichting is sfeervol, de kleurenpaletten zijn warm en realistisch, en de omgevingen zijn rijk aan textuur. Zelfs de zwavelmijn uit de openingsscène is visueel indrukwekkend, met rook, stof en het schijnsel van olielampen dat de claustrofobische sfeer versterkt.

De gezichtsanimaties zijn van hoog niveau. Personages reageren subtiel en geloofwaardig, wat de emotionele impact van dialogen versterkt. Het voelt soms alsof je naar een CGI-film kijkt, en dat is een compliment voor de technische afwerking.

Toch kent de game enkele technische problemen. Vooral bij het laden van nieuwe scènes zijn er framedrops en stotterende overgangen. Deze glitches kunnen de immersie doorbreken, zeker tijdens belangrijke momenten. Hopelijk worden deze issues aangepakt in toekomstige patches.

Acteerwerk en Audio: Authentiek en meeslepend

Het acteerwerk is een van de absolute hoogtepunten van de game. Johnny Santiago levert een indrukwekkende prestatie als Don Torrisi, de charismatische rivaal van Don Spadaro. Ook Enzo Favara wordt overtuigend neergezet, met een stem die zowel kwetsbaarheid als vastberadenheid uitstraalt.

Een opvallende keuze is de volledig Siciliaans gesproken audio. Dit draagt enorm bij aan de authenticiteit en sfeer van het spel. Het voelt alsof je deel uitmaakt van een Italiaanse filmklassieker, en dat is precies wat de ontwikkelaars beoogden.

De soundtrack is zorgvuldig samengesteld. Melancholische mandolineklanken wisselen af met dreigende orkestrale stukken, die de emotionele lading van scènes versterken. De muziek is nooit opdringerig, maar altijd ondersteunend aan het verhaal.

Prijs en Waarde: Een eerlijke deal

Met een prijskaartje van ongeveer €50 is Mafia: The Old Country redelijk geprijsd voor een AAA-titel. Gezien de kwaliteit van de presentatie, het acteerwerk en de narratieve diepgang, biedt de game zeker waar voor zijn geld.

Voor fans van het genre en van de eerdere Mafia-titels is dit een waardevolle toevoeging aan hun collectie. Het is geen game voor iedereen: wie op zoek is naar sandbox gameplay of snelle actie zal hier minder aan vinden. Maar voor liefhebbers van filmische verhalen en karaktergedreven drama is The Old Country een unieke ervaring.